seaŋaš (subst.)
- (subst.) kornsnø; snø som man tiner til vann
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
seaŋaš lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- seaŋaš Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- seaŋaš subst. ent. nominativ